Εναλλακτικά Συστήματα Επικοινωνίας

Η επικοινωνία επιτυγχάνεται όταν υπάρχει μία ιδέα, μία σκέψη και ο πομπός αυτής, καταφέρνει να την μοιραστεί με έναν δέκτη της επικοινωνίας. Τα μέσα διαβίβασης του μηνύματος είναι πολλά, μέσω της ομιλίας, της γραφής, της γλώσσας του σώματος, μέσω συμβόλων, εικόνων, φωτογραφιών, αντικειμένων ή και μέσω υποστηρικτικής τεχνολογίας. 

Σε κάποιες περιπτώσεις όταν υπάρχουν δυσκολίες στην επικοινωνία μέσω της ομιλίας, τα υποστηρικτικά αυτά προγράμματα εναλλακτικής/επαυξητικής επικοινωνίας, βοηθούν τα άτομα αυτά, στην επίτευξη της λειτουργικής επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον. Η επιλογή του εναλλακτικού συστήματος επικοινωνίας, βασίζεται στις ιδιαίτερες δυνατότητες και ανάγκες του ίδιου του ατόμου, αλλά και της οικογένειάς του και η επιλογή του προγράμματος γίνεται μετά από αξιολόγηση των δυνατοτήτων του ατόμου.

Τα συστήματα αυτά έρχονται να λειτουργήσουν ενισχυτικά στην προώθηση των δεξιοτήτων ομιλίας, όπου αυτό είναι εφικτό να συμβεί. Τα συστήματα αυτά δεν υποκαθιστούν την ομιλία, αλλά λειτουργούν επαυξητικά στην ανάπτυξή της.

Στην “αμπάριζα”, όλοι οι λογοθεραπευτές είναι εκπαιδευμένοι και πιστοποιημένοι στην χρήση αυτών των εναλλακτικών συστημάτων, όπως είναι το PECS, το ΜΑΚΑΤΟΝ, το PODD, αλλά και στην χρήση υποστηρικτικής τεχνολογίας ως μέσο επικοινωνίας.

Ανάπτυξη Κοινωνικών Δεξιοτήτων

Η κοινωνική επικοινωνία αποτελεί την αφετηρία για την ανάδυση όλων των δεξιοτήτων επικοινωνίας, την δημιουργία σχέσεων και της κατανόησης των αναγκών του παιδιού. 

Οι λογοθεραπευτές, μέσα από ειδικά προγράμματα που στοχεύουν στον εντοπισμό, στην εύρεση του σημαντικού και στο μοίρασμα, βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες επικοινωνίας, που θα οδηγήσουν στην κάλυψη των αναγκών τους, στην δημιουργία αιτήματος και σταδιακά θα οδηγήσουν στην ποιοτική αλληλεπίδραση με τους άλλους, προωθώντας με αυτό τον τρόπο τις κοινωνικές δεξιότητες.

Η εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων ξεκινούν σε ατομικό επίπεδο και σταδιακά με την ανάδυση των δεξιοτήτων μπορούν να εφαρμοστούν και σε ομαδικό επίπεδο με άλλους συνομηλίκους, με παρόμοιες δυσκολίες.

Ανάπτυξη & Βελτίωση των Δεξιοτήτων Σίτησης

Δυσκολία στην σίτιση, ορίζεται η δυσκολία στην κατανάλωση ενός ευρύ ρεπερτορίου τροφών, για την διατήρηση ενός υγιούς διατροφικού προφίλ. Αφορά την διαδικασία προσφοράς φαγητού προς το παιδί και την θέληση του παιδιού να συμμετέχει σε αυτή την διαδικασία. Πολλοί συνδέουν την επιλεκτικότητα στο φαγητό με την αύξηση των τροφικών αλλεργιών, ενώ άλλοι λόγοι που μπορεί να εμποδίζουν την ανάπτυξη ενός υγιούς διατροφικού ρεπερτορίου, είναι οι δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία, η αύξηση της προωρότητας και των διαγνώσεων αυτισμού, οι οικογενειακές συνήθειες ή και η λάθος πληροφόριση των γονέων σχετικά με την διαχείρηση τέτοιων καταστάσεων. Στην πραγματικότητα οι γονείς ψάχνουν και χρειάζονται απαντήσεις για το τι πραγματικά συμβαίνει και πως θα επιστρέψουν στις οικογενειακά τραπέζια και γεύματα μαζί με τα παιδιά τους, απολαμβάνοντας αυτές τις στιγμές αβίαστα και χωρίς άγχος. Η προσφορά φαγητού στα παιδιά είναι μια διαδικασία γεμάτη συναισθήματα φροντίδας, αγάπης και υπευθυνότητας προς τα παιδιά. Οι δυσκολίες σε αυτόν τον τομέα μπορούν να μετατρέψουν την διαδικασία στην πιο δύσκολη, δύσφορη και στρεσογόνα ώρα της ημέρας.

Η έναρξη των δυσκολιών μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και από τον θηλασμό ή κατα την διαδικασία μετάβασης στις στέρεες τροφές ή και αργότερα .